Нужно сочинение на тему "Узыходжання Сотникава"

«Узыходжанне Сотнікава» — гэта аповесць Васіля Быкава, якая з’яўляецца адным з найбольш яркіх і драматычных твораў беларускай літаратуры пра Вялікую Айчынную вайну. У гэтым творы пісьменнік паднімае шэраг філасофскіх і маральных пытанняў, звязаных з выбарам чалавека ў экстрэмальных умовах, сутыкненнем дабра і зла, вернасцю абавязку і маральнай адказнасцю.

Галоўная тэма аповесці — лёс і выбар чалавека на вайне. Сюжэт круціцца вакол двух партызан, Рыўкіна і Сотнікава, якія трапляюць у палон да фашыстаў. На працягу ўсёй аповесці Васіль Быкаў паказвае, як кожны з герояў спрабуе знайсці свой шлях да выратавання або згодзіцца з немінучай гібеллю. У гэтым плане лёс Сотнікава і яго маральны подзвіг становіцца цэнтральнай тэмай твора.

Сотнікаў — галоўны герой аповесці, чалавек, які перажывае глыбокі ўнутраны канфлікт, але ў выніку прыходзіць да вырашэння застацца верным сваім прынцыпам і маральным каштоўнасцям. На працягу ўсяго твора Сотнікаў змагаецца не толькі з ворагам, але і з самім сабой, са сваімі слабасцямі, страхамі і сумненнямі. Ён разумее, што сілы яго пакідаюць, але не здраджвае сваім перакананням, не ідзе на супрацоўніцтва з захопнікамі.

Сотнікаў апынаецца перад выбарам: знявага і здрада або гераічная смерць. Менавіта ў гэтым выбары раскрываецца яго духоўная веліч. Сцэна допыта і катаванняў падкрэслівае яго стойкасць: ён не выдае сваіх таварышаў і не здаецца, нягледзячы на фізічныя пакуты. Адмаўленне супрацоўнічаць з ворагам паказвае, што для Сотнікава важней за ўсё — захаваць унутраную свабоду і чалавечую годнасць.

Тут у аповесці ярка праяўляецца рэлігійны матыў узыходжання, які Васіль Быкаў выкарыстоўвае для падкрэслення духоўнага пераўтварэння Сотнікава. Яго маральнае ўзыходжанне да Бога і праўды становіцца своеасаблівым праяўленнем хрысціянскіх каштоўнасцяў. Сцэна вешання героя на фоне халоднага, бяздушнага неба набывае сімвалічны характар. Смерць Сотнікава — гэта акт самасвядомасці, маральнай перамогі над сабой і ворагам, хоць ён і гіне фізічна.

У супрацьвагу Сотнікаву стаіць Рыўкін — герой, які таксама праходзіць праз складаныя выпрабаванні, але не вытрымлівае іх. Ён спрабуе ўратаваць сябе любой цаной, нават цаной здрады. Яго слабасць і маральнае падзенне, якое прыводзіць да супрацоўніцтва з захопнікамі, кантрастуе з подзвігам Сотнікава. У вобразе Рыўкіна Васіль Быкаў паказвае, што баязлівасць і страх могуць ператварыць чалавека ў саўдзельніка зла, нават калі ён не хоча гэтага.

«Узыходжанне Сотнікава» з’яўляецца развагай пра тое, што значыць быць чалавекам у жорсткіх умовах вайны, пра тое, як выбар адной асобы можа паўплываць на лёсы іншых людзей. Васіль Быкаў падкрэслівае, што маральная сіла, унутраная вернасць сваім прынцыпам і адчуванне абавязку перад людзьмі важней за фізічнае выжыванне. Такім чынам, аповесць не толькі аб вайне, але і аб вечных каштоўнасцях чалавецтва — праўдзе, вернасці, мужнасці і чалавечай годнасці.

Аповесць заканчваецца трагічна, але яе фінал пакідае адчуванне маральнай перамогі. Сотнікаў не здолеў выратаваць сябе фізічна, але ён захаваў сваю чалавечую сутнасць, сваю душу. Яго вобраз, як і яго ўчынкі, пакідае глыбокі след у свядомасці чытача, прымушаючы задумацца пра важнасць духоўнага выбару, пра тое, як можна застацца верным сабе нават у самых страшных абставінах.

Такім чынам, «Узыходжанне Сотнікава» — гэта глыбокая і шматгранная аповесць, якая разважае пра сутнасць чалавечага подзвігу, пра лёс і выбар чалавека перад абліччам зла. Васіль Быкаў стварае вобраз героя, які, нягледзячы на фізічныя пакуты і смерць, становіцца прыкладам маральнай чысціні і духоўнай вышыні. Твор застаецца актуальным і сёння, прымушаючы чытачоў задумвацца пра сапраўдныя каштоўнасці жыцця і выбар, які мы робім у складаных абставінах.