Цытатная характарыстыка Андрэя Лабановіча.
Очень надо, помогите пожалуйста. ​

Андрэй Лабановіч — герой аповесці Якуба Коласа "На ростанях", які з’яўляецца ключавой фігурай у творы і ўвасабляе сабой ідэалы беларускага інтэлігента пачатку XX стагоддзя. Яго цытатная характарыстыка можа быць прадстаўлена праз яго думкі, паводзіны і ўчынкі, якія адлюстроўваюць яго ўнутраныя перакананні і жыццёвыя прынцыпы.

1. Унутраная барацьба і пошукі сэнсу: Андрэй Лабановіч разважае пра жыццё, абавязкі і праблемы грамадства, што добра адлюстроўваецца ў яго цытатах: "Што мне рабіць? Як мне быць?" Гэтыя пытанні сведчаць пра яго духоўныя пошукі і незадаволенасць рэчаіснасцю. Ён часта задумваецца пра тое, як дапамагчы свайму народу, зразумець, дзе яго сапраўднае месца ў свеце. Гэтая нявызначанасць з’яўляецца часткай унутранай барацьбы героя.

2. Адданасць сваім ідэалам: Андрэй не толькі разважае аб сваіх прынцыпах, але і спрабуе дзейнічаць у адпаведнасці з імі. У творы ён кажа: "Я не магу стаяць у баку". Гэта сведчыць пра тое, што герой адчувае неабходнасць актыўна ўдзельнічаць у жыцці свайго народа, змяняць рэчаіснасць на лепшае. Ён не з’яўляецца абыякавым назіральнікам, яго практычныя ўчынкі паказваюць вернасць яго перакананням.

3. Любоў да радзімы і мовы: Лабановіч праяўляе глыбокую любоў да свайго народа, мовы і культуры. У творы ён шмат разважае пра родную мову і яе значэнне для народа: "Як жа цяжка чалавеку без сваёй роднай мовы!" Гэтая фраза падкрэслівае яго разуменне таго, што мова з’яўляецца адной з асноваў нацыянальнай ідэнтычнасці, а таксама яго клопат пра захаванне і развіццё беларускай культуры.

4. Гуманізм і эмпатыя: Андрэй Лабановіч выказвае глыбокі гуманізм і разуменне патрэб іншых людзей: "Не магу спакойна глядзець на людскія пакуты". Гэтыя словы раскрываюць яго чуйнасць да болю і пакут іншых, жаданне дапамагчы і палегчыць жыццё навакольных. Гуманістычныя прынцыпы робяць яго блізкім да простых людзей і паказваюць яго спачуванне.

5. Інтэлектуальныя пошукі: Андрэй часта разважае аб адукацыі, ведах і іх ролі ў жыцці грамадства. У адным з яго маналогаў гучыць: "Веданне — гэта святло, якое асвятляе дарогу". Гэтая фраза падкрэслівае яго перакананасць у тым, што адукацыя і веды з’яўляюцца ключавымі для развіцця чалавека і грамадства ў цэлым.

Такім чынам, Андрэй Лабановіч — гэта герой, які шукае адказаў на складаныя жыццёвыя пытанні, змагаецца за справядлівасць і праўду, а таксама з’яўляецца апорай для свайго народа ў яго імкненні да свабоды і самавызначэння.