Мой хатны сябр (собака).

Мой хатны сябр — гэта мой верны сябра, мой спадарожнік і ахоўнік. Яго звалі Макс. Ён — сабака, і я вельмі яго люблю. Макс — гэта не проста жывёла, гэта сапраўдны член сям'і, які заўсёды побач і гатовы дапамагчы.

Ён невялікага памеру, з кароткай шэрсткай, якая заўсёды блішчыць на сонцы, і ў яго вялікія, выразныя вочы, якія выказваюць вельмі шмат эмоцый. Калі ён глядзіць на мяне, я адчуваю яго падтрымку і любоў. Яго знешнасць — гэта адлюстраванне таго, які ён ёсць на самой справе: сумленны, верны, спакойны, але ў той жа час і вельмі актыўны, калі гэта патрэбна.

Макс любіць гуляць на двары, бегаць, закапаць у зямлі розныя прадметы, але самую вялікую радасць ён адчувае, калі я вяртаюся з працы ці вучобы. Ён сустракае мяне на парозе з усмешкай, хвосцік на ветры і ўвесь перапоўнены энергіяй. Ён ведае, што гэта яго момант для ўвагі і пяшчоты. Я таксама імкнуся паказаць яму сваю любоў, гладзячы яго, гаворачы лагодныя словы. І хоць ён не можа размаўляць, я ведаю, што ён усё разумее.

Макс мае ўменне глядзець на свет з пазытыву. Ён заўсёды настроены на тое, каб рабіць добрыя справы: аберагаць наш дом, падтрымліваць нас у цяжкія хвіліны, вяселіцца разам з намі. Нават калі ў мяне быў цяжкі дзень, яго прысутнасць заўсёды напаўняла мяне спакоем.

Ён таксама мае свае звычкі. Напрыклад, ён заўсёды спіць на сваім ложку ў куце пакоя, але варта мне прыйсці да яго і сказаць "праўда", як ён тут жа пераходзіць і кладзецца побач. А калі на вуліцы дождж, ён ніколі не хоча выходзіць на вуліцу, каб не замараць сваіх лапок. Але калі я яго прымушаю, ён ціха бярэцца за справу, вяртаючыся вельмі хутка.

Сабака Макс — гэта мой верны сябр, які заўсёды будзе побач, не будзе крыўдаваць на мяне за памылкі і будзе з радасцю чакаць кожнага новага дня. Гэта сапраўдны сябар, якога не заменіце ніякім інструментам ці гаджэтам, бо сапраўдная дружба — гэта тое, што немагчыма купіць.