Короткое сочинение на тему «Осень» на башкирском языке.

Көҙ

Көҙ — тәбиғәттең иң матур һәм моңло миҙгеле. Йәйҙең йылыһы әкренләп һүрелә, ҡояш нурҙары йомшара, ергә алтын кеүек һары япраҡтар яуа. Урмандарҙағы ағастар ҡыҙыл, һары, көрән төҫтәргә мансылғандай була. Һауа саф, һалҡын елдәр иҫә башлай.

Көҙгө ямғырҙар ерҙе еүешләндерә, баҫыуҙарҙа уңыш йыйыу ваҡыты етә. Кешеләр ашлыҡ урып, бәрәңге ҡаҙып мәшғүл. Был миҙгелдә ауылдарҙа күңелле мәшәҡәт күп — уңыш байрамдары үтә, кешеләр бер-береһенә ярҙам итә.

Мәктәптә уҡыусылар яңы уҡыу йылын башлап, яңы белемдәр ала. Көҙ — ул эш, тырышлыҡ һәм матурлыҡ миҙгеле. Мин көҙҙө яратам, сөнки ул тәбиғәттең тын алған мәлдәй: донъя матур, әммә бер аҙ моңло һәм уйсан.