Шпакоуни
У майстэрни прыемна пахла свежым пилавиннем. Дзед з Василём майстравали шпакоуни. Да вечару яны зрабили тры домики для птушак. Василёк павесиу шпакоуни у садзе на грушах.
Аднойчы сонечнай раницай у сад прыляцели шпаки. Яны аблюбавали домики на грушах.

У майстэрні стаяла ціхая і ўтульная атмасфера. Прыгожы пах свежага пілавіння запаўняў паветра, ствараючы асаблівы настрой. Дзед і Васілёк разам старанна працавалі, майструючы шпакоўні. Гэта была няспешная і цікавая праца, якая аб’ядноўвала дзвюх розных пакаленняў. Да вечара іх старанні далі вынік — яны зрабілі тры акуратныя і прыгожыя домікі для птушак.

Васілёк з вялікай радасцю павесіў гатовыя шпакоўні ў садзе на старых грушах. Ён выбраў для гэтага зручныя і бяспечныя месцы, каб шпакам было камфортна жыць. Надышоў адзін цудоўны ранак, калі ў садзе пачулася прыгожае птушынае шчабятанне. Гэта прыляцелі шпакавыя пары, якія адразу аблюбавалі новыя шпакоўні. Іх было прыемна назіраць: яны займаліся сваімі штодзённымі справамі, робячы сад яшчэ больш жывым і радасным.

Гэтая гісторыя паказвае, як простая, але душэўная праца можа стаць крыніцай радасці не толькі для людзей, але і для прыроды. Шпакі знайшлі сабе дом, а Васілёк і дзед атрымалі задавальненне ад сваёй працы і магчымасці дапамагчы птушкам.