Еңбек түбі береке мақалына әңгіме құрау керек

Еңбек түбі береке (еңбектің нәтижесі береке) туралы әңгіме

Ауылдың шетінде бір шағын үйде тұратын Қасым деген қарапайым еңбекқор кісі бар еді. Қасым күн сайын таң атқаннан кеш батқанға дейін егіншілікпен айналысатын. Оның қолы бос жүргенін ауыл адамдары ешқашан көрмеген. Бірі оны таңғы уақытта атызда жұмыс істеп жүргенін айтса, енді бірі кешкісін малына жем-шөп дайындап жүргенін көретін.

Бірақ оның еңбегінің нәтижесін көпшілік көре алмады. Қасымның бақшасы қашан да көркем еді: жері құнарлы, егіні мол, ал бау-бақшасы жеміс-жидекке толы болатын. Алайда бұл байлықты ол ешқашан өз басына ғана пайдаланып қоймай, ауыл тұрғындарына көмек ретінде бөліп беретін. Қандай жағдай болмасын, Қасым ауылдың әрбір тұрғынынан жылулық пен ризашылық сөздер естіп жүретін.

Бір күні ауылдың ең жалқау адамы саналатын Мұрат Қасымның жетістігін көріп, таңқалды. Ол Қасымның бұл жағдайға қалай жеткенін түсінгісі келіп, оған келіп:

— Қасым, сенің жерің де, егінің де мол. Сен осынша байлыққа қалай қол жеткіздің? — деп сұрады.

Қасым күлімсіреп, былай жауап берді:

— Барлығы еңбектің арқасы, Мұрат. Мен ештеңеге ерінбей, әр күн сайын жұмыс істеймін. Бұл жерде ешқандай құпия жоқ. Еңбек түбі — береке, досым.

Бұл сөздер Мұратқа қатты әсер етті. Ол Қасымнан бір күн бойы оның қасында жүріп жұмыс істеуге рұқсат сұрады. Қасым оған көмектесуге дайын болды. Бір күн, екі күн, апта өтті, Мұрат алғаш рет еңбектің дәмін сезіне бастады. Оның еңбегі босқа кетпейтінін көріп, өзінде де ынта пайда болды. Ақырында, Мұраттың да бақшасы гүлдеп, ауыл тұрғындары оның да өзгергенін байқады.

Мұраттың осы өзгерісі арқылы ауылдың басқа тұрғындары да еңбектің маңыздылығын түсінді. Бұл әңгіме «Еңбек түбі — береке» деген мақалдың тек сөз емес, шынайы өмірде дәлелденген ақиқат екенін көрсетеді. Еңбек етсең ғана, берекеге кенелесің.