сімвалічнасць назвы твора янкі Купалы раскіданае гняздо

Назва твора Янкі Купалы "Раскіданае гняздо" мае глыбокую сімвалічнасць, якая раскрывае асноўныя тэмы і ідэі п’есы. "Раскіданае гняздо" — гэта метафара, якая сімвалізуе страчаны дом, разбуранае жыццё, адарванасць герояў ад сваёй зямлі і каранёў.

Гняздо, як вядома, з'яўляецца месцам, дзе нараджаюцца і вырастаюць птушаняты, а ў дачыненні да людзей — гэта вобраз сямейнага ачага, дома, дзе пануе любоў, згода і супакой. Аднак у творы Янкі Купалы гэтае "гняздо" разбурана, яно "раскіданае". Гэта ўказвае на разлад у сям'і і грамадстве, на цяжкасці і пакуты, якія выпадаюць на долю простых людзей. Інакш кажучы, "раскіданае гняздо" — гэта сімвал знішчэння сялянскага ладу жыцця і культуры, страты дома і стабільнасці.

Асноўныя персанажы п’есы — гэта сям’я Зяблікаў, якіх пазбаўляюць дома і зямлі. Сямейнае "гняздо" разбураецца, а з ім знікаюць і спадзяванні на будучыню. У выніку кожны член сям'і апынаецца ў сітуацыі, калі яму даводзіцца змагацца за выжыванне ў новым, варожым свеце, дзе няма месца для іх традыцыйнага жыцця.

Таксама "раскіданае гняздо" можна ўспрымаць як сімвал нацыянальнай трагедыі беларускага народа. Купала паказвае не толькі асабісты драматызм герояў, але і агульнанацыянальныя праблемы, звязаныя з адчужэннем беларусаў ад іх зямлі, іх культуры і гістарычнай спадчыны. Гэтая страта нацыянальнай ідэнтычнасці і традыцый з'яўляецца ключавой тэмай твора.

Такім чынам, назва "Раскіданае гняздо" — гэта шматузроўневы сімвал, які падкрэслівае сацыяльную, маральную і культурную трагедыю беларускага народа, яго барацьбу за выжыванне і захаванне свайго асяроддзя і спадчыны.