Әке мен бала достығы тақырыбына шағын әңгіме немесе шығарма керек!

Әке мен бала достығы тақырыбына шағын әңгіме:

Күздің салқын таңдарының бірі еді. Ауыл сыртындағы ескі қыратта Әлихан мен оның әкесі Асқар отырды. Күннің алғашқы шұғылалары оларды жылытып тұрса да, таза ауа салқын сезіледі. Әлиханның қолында сүйікті доптары, ал әкесінің қолында өзі өсірген бау-бақшадан жиналған алма бар еді.

– Әке, сен неге үнемі менімен бірге уақыт өткізесің? Басқа жұмыстарды тастап, маған уақыт бөлгенің қызық, – деп сұрады Әлихан.

Асқар баласына күлімсіреп қарады да, сөз бастады:

– Әлихан, өмірде ең маңыздысы – отбасы. Сенің бала кезіңде мен саған жол көрсетуім керек. Бұл тек әкенің міндеті ғана емес, сонымен қатар, достығымыздың бастауы. Сен ересек болғанда, менің қолдауымды, ақылымды сағынасың. Ал мен сенің жетістіктеріңе мақтанып, сенің досың ретінде қасыңда болғым келеді.

Әлихан ойланып қалды. Әкесінің әрбір сөзі оның жүрегіне жеткендей болды. Әкесі оған әрдайым қолдау көрсетіп, оны жігерлендіретінін сезінгенде, бала әкесіне одан да жақын бола түсті.

Олар әңгімелесіп отырғанда, қыраттың үстінен керемет көрініс ашылды: кең дала, сары даладағы қойлар, алыстағы орман. Әлихан допты алып, әкесіне ұсынды.

– Әке, доп ойнайықшы. Мен сенің ең жақсы ойыншы екеніңді көргім келеді, – деді ол күлімсіреп.

Асқар басын изеп, допты қабылдады. Екеуі қарапайым ойын ойнағанымен, бұл сәт екеуінің достығын нығайтты. Балалық шақта әкеңмен бөліскен әрбір сәтің өмір бойы есіңде қалады.

Сол күннен бастап Әлихан әкесін тек қамқоршы адам ретінде ғана емес, өмірдегі ең жақсы досы ретінде көрді.

Әке мен баланың арасындағы достық – тек қан мен жанның жақындығы емес, ортақ уақыт, түсіністік, қолдау мен шынайы махаббат. Бұл қарым-қатынас өмір бойы адамды қолдап, оның ішкі әлемін байытады.