Восеньския прыгоды кляновага листка сачыненне

Восеньскія прыгоды кляновага лістка

Адзін цёплы восеньскі дзень вялікі чырвона-аранжавы кляновы лісток зрываўся з галіны старога клёну. Ён быў поўны радасці і адначасова хвалявання: упершыню ў жыцці яму трэба было пакінуць сваё звыклае месца і адправіцца ў вялікую падарожную прыгоду.

Каляровыя ветрыкі гуляліся з лістком, падхопліваючы яго і несучы па паветры. Ён глядзеў на свет зверху і здзіўляўся: як шмат цікавых рэчаў было вакол! Спачатку ён апынуўся на лужку, дзе дзеці збіралі лісты для восеньскага букета. Яны зачапіліся за яго незвычайную форму і яркі колер. Лісток трапіў у іх кошык, але, калі дзеці пабеглі далей, падзьмуў моцны вецер, і ён зноў узляцеў.

У паветры лісток сутыкнуўся з галінкай дуба, якая шаптала яму пра даўнія часы, калі восень была яшчэ маладой. Дуб распавёў пра тое, як важна жыць у згодзе з прыродай і ўмець разумець яе мову. Пасля лісток зваліўся на бераг возера, дзе рыбакі лавілі рыбу. Яны казалі пра хуткі прыход зімы, і лісток адчуў лёгкі смутак.

Апошнім прыпынкам у яго прыгодзе стаў вялікі восеньскі парк, дзе ўладкоўвалі свята ў гонар залатой восені. Людзі плялі вянкі з лісця, танцавалі і спявалі песні. Наш лісток стаў часткай аднаго з вянкоў, які ўпрыгожваў адну з дзяўчат. У гэтым моманце ён адчуў сапраўдную радасць, бо зразумеў, што яго прыгоды далі шмат карысці: ён прынёс усмешкі людзям.

Так скончылася прыгода кляновага лістка, які з годнасцю прыняў свой восеньскі лёс. Ён стаў часткай прыгожага моманту, які назаўжды застаўся ў памяці тых, хто яго сустрэў.