Ёсць насвеце краiна Фанетыка. Жывуць у ёй Гукi i Лiтары.                                                   Аднойчы Гукi i Лiтары заспрачалiся.                                                                                     Галосныя крычалi, што толькi яны сапраудныя. Зычныя трымалiся сваёй думкi. Мяккiя маучалi. У iх не было сталага меркавання. А глухiя... Тыя нiкога не хацелi слухаць. На Мяккi знак i Апостраф увогуле нiхто не зважау. " Цi ёсць вы, цi няма вас - нiякай рознiцы. Вы нiчога не значыце " .                                                                                                          Пакрыудзiлiся Апостраф i мяккi знак ...                                                                                         прадоужыце казку. пакажыце, што Гукi дарэмна пакрыудзiлi Апострф i Мяккi знак .

Пасля таго, як Гукi і Лiтары спрачаліся, Апостраф і Мяккі знак адчулі сябе абражанымі. Яны сядзелі ў цёмным куце і не ведалі, што рабіць. Але раптам пачулі, як з-за гарызонту з'явілася нешта незвычайнае. Гэта быў новы знак — Спалучэнне! Яго форма была ўнікальнай, ён мог змяняць сілу гуку і надаваць асаблівыя адценні словам. Спалучэнне прапанавала, што кожны знак, нават Апостраф і Мяккі знак, мае свой сэнс, нават калі ён не заўсёды заўважны.

Гукi і Лiтары сталі разгадваць новы знак, і ў гэты час яны зразумелі, што не могуць існаваць без кожнага з элементаў. Галосныя і зычныя знайшлі агульную мову. Мяккі знак, хоць і не такі звычайны, як іншыя, набыў сваю важнасць у сіле слоў, якія ўвесь час змяняюцца і дапаўняюцца адзін аднаго. Апостраф таксама зразумеў, што яго маленькая форма можа стаць важным элементам у канкрэтных выпадках, калі гэта неабходна.

Пасля гэтага Гукi і Лiтары спынілі сваё спрэчанне і пачалі шанаваць адзін аднаго і ўсе знакі. Яны навучыліся, што кожны з іх мае сваю ролю ў гэтым вялікім свеце мовы, і нават тыя, хто здаюцца не заўважнымі або непатрэбнымі, могуць быць важнымі ў патрэбны момант.

Такім чынам, Апостраф і Мяккі знак не былі ўжо пакрыўджаны. Яны зразумелі, што ў гэтым свеце няма "няма значэння". Усе знакі важныя, і ўсе яны разам утвараюць непаўторную мелодыю мовы.