идэйны сэнс вобраза Вяликага сходу у пьесе Я.Купала "Раскиданае Гняздо!"

Ідэя сэнсу ўобраза Вялікага Сходу ў п’есе Янкі Купалы «Раскіданае гняздо» глыбока звязана з тэмамі сямейных траўмаў, змагання за жыццёвыя ідэалы, а таксама з драмы пераадолення канфліктаў паміж старым і новым светам.

Вялікі Сход у п’есе з’яўляецца своеасаблівым сімвалам крызісу традыцыйных каштоўнасцей і перамен, якія адбываюцца ў грамадстве. Сход гэты – гэта не проста збор людзей, гэта таксама збор душ, кожная з якіх мае свае жаданні, спадзяванні і пакуты. Ён адлюстроўвае канфлікт паміж старымі традыцыямі, якія яшчэ пануюць у грамадстве, і новымі ідэямі, што надыходзяць. Вялікі Сход стаіць як раздзяляльная лінія паміж мінулым і будучым, а яго ўдзельнікі, калі разглядзець кожнага асобна, паказваюць, як людзі спрабуюць знайсьці сваё месца ў новым свеце.

У п'есе важна тое, як пераход ад аднаго свету да іншага адбываецца не толькі ўнутрана для кожнага героя, але і ў маштабах грамадства. Тут можна казаць пра адлюстраванне трагічнасці беларускага народа, яго раздзялення на класы і пакаленні, што таксама мае свае адголасы ў канфліктах сям’і Зоські і Янкі. Вялікі Сход – гэта ўніверсальны сімвал, які не абмяжоўваецца толькі сацыяльнымі канфліктамі, але і закранае духоўныя праблемы, такія як згуба ідэнтычнасці і каштоўнасцяў.

Такім чынам, вобразы, якія раскрываюцца на гэтым Сходзе, дазваляюць аўтару паказаць ідэю крызісу, які перажывае беларускае грамадства, і гэты крызіс усё больш глыбока адбіваецца на асобных людзях і іх асабістым жыцці.