На картине У. Сулкоускага "Ёлка ў пары з хвойнымі" адлюстравана зімовая сцэна. Ёлка стаіць побач з домам, акружаная снегам. Веткі ёлкі пакрыты снегам і лёгка прагнутыя ад яго вагі. Сняжынкі блішчаць на сонцы, якое ярка свеціць у гэты зімовы дзень. Неба яснае і блакітнае, а ў паветры адчуваецца атмасфера свята. У вакне дома ззяе святло, ствараючы ўтульную атмасферу ўнутры. Падобна, што ў доме цёпла, а вакол пануе цішыня, поўная зімовага спакою. Гэта цішыня ажыўляецца кожным хрусталём снегу пад нагамі. На пярэднім плане можна ўбачыць свежыя слядоў, якія вядуць да дома, што дадае жыццяздольнасці карціне. Ёлка ўпрыгожана простымі, але прыгожымі дэкаратыўнымі элементамі, якія адлюстроўваюць дух часу, калі цанілі прастату і натуральнасць. Карціна У. Сулкоускага прымушае задумацца аб прыгажосці зімы, аб тым, што мы часта не заўважаем у нашай паўсядзённай спешцы. Гэта працэс ўспрымання і асалоды ад моманту спакою і ўтульнасці.

Текст вполне подходит для публикации на сайте с вопросами и ответами для школьников.

На карціне намаляваная ялінка. Гэта зімовы пейзаж. Ялінка стаіць каля дома. Навокал шмат снегу. Снег пакрывае галіны ялінкі. Галіны злёгку прагінаюцца. Снег зіхаціць на сонцы. Сонца ярка свеціць у гэты зімовы дзень. Неба чыстае і блакітнае. У паветры лунае адчуванне свята. Каля дома бачныя вокны. У вокнах мігцяць агні. Агні ствараюць утульную атмасферу. У доме, напэўна, цёпла. Навокал дома цішыня. Цішыня напоўненая зімовым спакоем. У гэтай цішыні чуваць кожны рып снегу. На пярэднім плане відаць сляды. Сляды вядуць да дома. Яны свежыя. Магчыма, нехта толькі што прайшоў. Прайшоў і пакінуў сляды свайго прысутнасці. Сляды надаюць карціне жыцця. Ялінка ўпрыгожаная. Упрыгажэнні простыя, але прыгожыя. Яны адлюстроўваюць дух часу. Часу, калі цанілася прастата і натуральнасць. Ялінка сімвалізуе свята. Свята, якое аб'ядноўвае людзей. Удалечыні відаць пагоркі. Пагоркі пакрытыя снегам. Яны надаюць карціне глыбіні. Глыбіня пейзажу зачароўвае. Зачароўвае сваёй прыгажосцю і спакоем. Прыгажосць зімовага пейзажу здзіўляе. Карціна У. Сулкоўскага прымушае задумацца. Задумацца пра прастату і прыгажосць зімы. Пра прыгажосць, якую мы часта не заўважаем. Не заўважаем у мітусні паўсядзённага жыцця. Карціна запрашае атрымаць асалоду ад гэтым момантам. Момантам спакою і гармоніі.