Восеньския прыгоды кляновага листка
Каля школы расло шмат маладых кленау.Восенню лисце на их стала жоутае и чырвонае.Легки ветрык наляцеу на дрэвы и закружыу рознакаляровыя листочки у вяселым карагодзе.
Адзин цикауны листок......

Адзін цікавы лісток, падхоплены ветрыкам, адарваўся ад свайго клёна і паляцеў у невядомую падарожжа. Ён кружыўся ў паветры, падымаўся ўсё вышэй і вышэй, нібы хацеў убачыць увесь свет зверху. Потым ён павольна апусціўся на школьны двор, дзе дзеці весела бегалі і гулялі. Некаторыя з іх падбіралі прыгожыя рознакаляровыя лісцікі, каб зрабіць букеты ці проста палюбавацца іх восеньскімі адценнямі.

Наш лісток таксама прыцягнуў увагу адной дзяўчынкі. Яна нахілілася, падняла яго і доўга разглядала, любуючыся, як адценні жоўтага, чырвонага і аранжавага гарманічна змешваліся на ім, ствараючы сапраўдны прыродны малюнак. "Які прыгожы лісток!" — сказала яна з усмешкай і паклала яго ў сваю маленькую калекцыю восеньскіх знаходак.

Але прыгоды лістка на гэтым не скончыліся. Калі дзяўчынка вярталася дадому, лісток выпаў з яе рук і зноў апынуўся на волі. Ветрык зноў падхапіў яго і панёс далей — на вуліцу, у парк, дзе было яшчэ больш клёнаў і рознакаляровых лісця. Ён нібы сустракаў сваіх сяброў, якія таксама адправіліся ў падарожжа гэтай восенню.

Так лісток працягваў сваё падарожжа па свеце, напаўняючы яго фарбамі і радасцю. Ён наведваў розныя месцы: упаў каля лавы ў парку, затрымаўся на падваконніку дома, нават трапіў у невялічкі ручай, дзе плыў разам з іншымі лісточкамі, быццам на караблі. Яго восеньская прыгода была доўгай і захапляльнай, паказваючы, як нават адзін маленькі лісток можа зрабіць свет больш прыгожым і ўтульным.

У канцы свайго падарожжа лісток знайшоў месца пад вялікім дрэвам у парку, дзе ўтульна ляжаў на мяккай зямлі. Сонечныя промні яшчэ асвятлялі яго, але ён ведаў, што гэта толькі частка вялікага прыроднага круга жыцця. Наступіць зіма, а вясной зноў з'явяцца новыя маладыя лісточкі, і клёны зазелянеюць, гатовыя да новых прыгод.