Прачытайце пачатак казки Аляксея дударына синявочка. прыдумайе и запишыце працяг казки. у цихай лагчыне, пад старой разгалистай вярбой, жыла маленькая чыстая крыничка. яе звали синявочка. крыштальная вадзица удзень и уночы, улетку и узимку бруилася з синявочки и збягала у зяленую Сажалку, што жыла па суседстве...

Прачытайце пачатак казкі Аляксея Дударына "Сінявочка". Прыдумайце і запішыце працяг казкі.

У ціхага лагчыне, пад старой разгалiстай вярбой, жыла маленькая чыстая крынічка. Яе звалі Сінявочка. Крыштальная вадзіца ў дзень і ўночы, улетку і ўзімку, бруілася з Сінявочкі і збягала ў зялёную сажалку, што жыла па суседстве. Вада была такая чыстая і празрыстая, што нават рыбы ў сажалцы сцякаліся, каб піць з яе і хавацца ў яе дні, дзе заўсёды было холадна і свежа.

Але аднаго дня, калі сонца толькі паднялося над гарызонтам, і на вадзе пачалі з'яўляцца першыя прамяні, адбылося нешта незвычайнае. З самай глыбіні сажалкі выйшаў старэнькі і мудры вадзяны дух. Ён быў высокі, з доўгай сівой барадой, і ў ягоных вачах блішчэла таямнічае святло. "Сінявочка, — сказаў ён, — я прыйшоў перадаць табе вялікую вестку. Калі ты хочаш стаць сапраўднай крыніцай, якая прынясе шчасце ўсім навокал, табе трэба будзе выконваць тры выпрабаванні".

Сінявочка, хоць і была вельмі маладой крынічкай, але ўжо вельмі разумнай. Яна пачула словы духа з вялікім цікавасцю, і яе вада заблішчэла ад хвалі ўсмешкі. "Я гатова, скажы толькі, што мне трэба зрабіць!" — адказала яна.

Вадзяны дух паглядзеў на яе і сказаў: "Першым выпрабаваннем будзе твая здольнасць даць дапамогу тым, хто ў бедзе. Трэба дапамагчы мне аднаму падарожніку, які згубіў свой шлях. Ён будзе шукаць цябе ў лесе, і толькі ты зможаш паказаць яму правільны шлях, нават калі навокал будзе ўсяго шмат таямніц і небяспекаў".

Сінявочка заплакала лёгкімі кропелькамі, але яе сэрца было ўпэўненае. Яна ведала, што дапаможа падарожніку. Але якое яшчэ было другое выпрабаванне?

Далей можна ўявіць, што Сінявочка сапраўды сустрэне падарожніка, які трапіць у лес і зблытаецца ў ім. Яна, выкарыстоўваючы сваю ўнутраную сілу і розум, будзе выкарыстоўваць свае звычайныя вадзяныя рысы для таго, каб накіраваць яго і дапамагчы вярнуцца да свету, не даючы яму згубіцца. З гэтым выпрабаваннем, яна, верагодна, адкрые і для сябе новыя грані сваей моцы і добрага сэрца.