Домбыра қазақтың рухы эссе !

Домбыра – қазақтың рухы

Домбыра – қазақ халқының киелі ұлттық аспабы ғана емес, сонымен қатар рухани байлығының, мәдениетінің, ұлттың болмыс-бітімінің бірегей көрінісі. Домбыра үнінде терең тарихтың сыры, байырғы халықтың арман-тілегі, қуанышы мен мұңы сақталған. Әрбір шертпе, әрбір қағыс – халқымыздың жүрек лүпіліндей, мәңгілік дала сарынының көрінісіндей.

Домбыра туралы айтқанда, оның қазақ рухымен тығыз байланысын ерекше атап өту керек. Бұл аспаптың шанағынан төгілген күй тек музыка емес, ол ұлттың жаны, тарихы, дәстүрі мен дүниетанымы. Құрманғазының «Сарыарқа» күйі, Тәттімбеттің «Саржайлау» күйі – бұлардың әрбірі қазақ жерінің кеңдігін, табиғаттың сұлулығын, халықтың еркіндікке деген аңсарын суреттейді. Домбыра арқылы халқымыздың бай тарихы мен сан қырлы өмірі шертіледі.

Домбыра тек өнер аспабы емес, ол – тәрбие құралы. Кішкентайынан домбыра үйренген бала оның қағысы мен сарыны арқылы өмірлік сабақ алады. Домбыраның әуені адамды сабырға шақырады, жүрегіне жылулық сыйлайды, өткен тарихын есіне салады. Қазақ халқында «Нағыз қазақ – домбыра» деген қанатты сөз бар. Бұл ұғым домбыраның ұлт болмысындағы ерекше орнын айқындайды.

Домбыраның қазақ рухы үшін маңыздылығын оның ұлттық бірлікті сақтаудағы рөлі арқылы да түсінуге болады. Ата-бабамыз жиналған жерлерде домбыраның үнімен жұртты біріктірген. Ән-күй арқылы халық бірлігін, болашаққа деген сенімін нығайта білген. Домбыраның үні әр қазақтың жүрегін тербеп, оны ұлттық мақтаныш сезіміне бөлейді.

Домбыра – тек музыкалық аспап емес, ол – тарихты сөйлетуші, ұлттың жанын тербетуші. Оның үні ғасырлардан ғасырларға ұласқан ұлттық кодтың ажырамас бөлігі болып табылады. Сондықтан домбыраны құрметтеу, оны үйрену – өз ұлтыңды құрметтеудің, мәдени мұраңды сақтаудың жарқын көрінісі.

Домбыра – қазақтың рухы, өйткені оның үні ұлттың жүрек соғысы, дала әуені, ата-бабаның даналығы мен қазіргі буынның арманы болып қала береді.