Прыказкі, крылатыя выразы, афарызмы аб слове, у якіх прапушчаны члены сказа.

Прыказкі, крылатыя выразы і афарызмы аб слове, у якіх прапушчаны члены сказа, - гэта выразныя канструкцыі мовы, якія, з аднаго боку, маюць сэнс уласна як частка пэўнага сказа, а з другога — яны могуць быць ужываны самастойна або без поўнага пераказу. У такіх выразах нярэдка прапускаюцца часткі, якія ў тэксце звычайна былі б патрэбныя для цэласнасці сказы, але якія можна зразумець з кантэксту.

Прыклады:

1. "Слова не воробей, вылетит — не поймаешь" — тут прапушчаны член сказа, які мог бы быць «слово как воробей». У сэнсе гэтай прыказкі маецца на ўвазе, што слова, як птушка, можа ўцячы і ўжо не вярнуцца, таму яго трэба выкарыстоўваць асцярожна.

2. "Маўчы — золата" — звычайна гэта выраз выкарыстоўваецца ў кантэксце, калі маўчанне лягчэй, карысней і разумней за празмерныя словы. Тут прапушчаны падмет і сказаны акцэнт на маўчанні як каштоўнасці.

3. "Лепш сысці, чым сядзець" — у гэтым выразы прапушчаны падмет або дзеяслоў: «лепш сысці (чым) сядзець без працы». Тут акцэнт робіцца на дзеянні, якое больш выгадна, чым працягваць знаходзіцца ў безвыхадным становішчы.

Такі тып выразаў звычайна выкарыстоўваецца ў мове для таго, каб сцісла і выразна данесці думку. Калі чытач або слухач знаёмы з агульным сэнсам, то нават без поўных сказаў гэтая думка будзе зразумела. Такія прыказкі і выразы дапамагаюць пазбягаць залішняга выкарыстання слоў, робяць мову больш эфектыўнай і ўплывовай.